بررسی سطوحBDNF و کورتیزول سرم پس از فعالیت هوازی حاد به دنبال مصرف چهار رژیم غذایی در مردان دارای اضافه وزن: یک مطالعه متقاطع و کنترل شده با رژیم غذایی معمولی

مقدمه: فاکتور رشد نروتروفیک مغزی (BDNF)، علاوه بر نقش عمده‌ای که در اختلالات رفتاری دارد، نقش مهمی نیز در کنترل دریافت غذایی و وزن ایفاء می‌‌کند. تاثیر ترکیبی فعالیت ورزشی و رژیم غذایی بر سطوح BDNF به طور کامل شناسایی نشده است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت هوازی حاد به دنبال مصرف رژیم‌‌های غذایی متفاوت بر سطوح BDNF و کورتیزول سرم مردان دارای اضافه وزن می‌باشد. مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح متقاطع، 10 مرد دارای اضافه وزن (سن 1/6±23 و شاخص توده بدنی 47/0±26/29)، به عنوان آزمودنی در چهار جلسه با یک هفته فاصله به آزمایشگاه فیزیولوژی ورزشی مراجعه کردند. در هر جلسه دو ساعت پس از مصرف یکی از رژیم‌های غذایی معمولی، پر‌کربوهیدرات، پر‌پروتئین و پر‌چرب، آزمودنی‌ها 30 دقیقه تمرین هوازی روی تردمیل با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه انجام دادند. در هر جلسه نمونه‌های خونی در حالت ناشتا، دو ساعت پس از مصرف رژیم غذایی (قبل از ورزش) و پس از ورزش جهت اندازه‌گیری سطوح BDNF و کورتیزول سرم از آزمودنی‌ها گرفته شد. یافته‌ها: سطوح سرمی BDNF پس از فعالیت هوازی حاد به دنبال رژیم غذایی پر‌ کربوهیدرات (001/0P=) و پر ‌پروتئین (001/0P=) و معمولی (039/0P=) نسبت به رژیم غذایی پر ‌چرب افزایش معنی‌داری نشان داد. تفاوت معنی‌داری در سطوح سرمی کورتیزول پس از فعالیت هوازی به دنبال چهار نوع رژیم غذایی متفاوت مشاهده نشد (258/0P=). نتیجه‌‌گیری: به نظر می‌رسد دریافت کالری از رژیم غذایی پر چرب موجب کاهش سطوح BDNF سرمی در مردان دارای اضافه وزن می‌شود و فعالیت هوازی پس از مصرف رژیم غذایی پر چرب با وجود عدم تغییر سطوح کورتیزول، افزایشی در سطوح BDNF ایجاد نمی‌کند.